Πώς "ακινητοποιούμε" τους κλέφτες της χαράς μας - Μέρος 1ο

Και θα με ρωτήσετε… Και ποιοι είναι αυτοί οι κλέφτες;

Στην περίπτωση μας οι κλέφτες δεν έρχονται στον «οίκο» μας από έξω αλλά είναι φωλιασμένοι μέσα σε αυτόν και όταν τους δίνουμε τροφή η λεία τους γίνεται τεράστια.

Σκέφτηκα στην εβδομαδιαία επικοινωνία μας να αναλύουμε κάθε εβδομάδα και έναν "κλέφτη", ώστε να σημειώνουμε την προσωπική μας πρόοδο προσθέτοντας κάθε φορά ένα ✔«τικ» στην προοπτική της χαράς μας.
Επέλεξα λοιπόν σαν 1ο κλέφτη την «Προσκόλληση στο Παρελθόν»

Πόσες φορές ακούμε κάποιον να λέει:

• «θέλω αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω το μυαλό μου» ή
• «μα δεν υπάρχει στιγμή να μην το σκέφτομαι» ή
• «είναι λες και μουρμουράει συνέχεια στο αυτί μου»…

Και άλλα παρόμοια…

Είτε η προσκόλληση αφορά κάποια ιστορία που απογοητευτήκαμε, είτε η προσκόλληση αφορά κάποια δύσκολη σχέση που βιώσαμε, είτε ακόμη και η αφήγηση του ταλαίπωρου παρελθόντος που είχαμε, κλέβουν τη χαρά μας!

Θα θέλατε να βιώνατε την χαρά που αξίζετε; Κλείστε τώρα μία δωρεάν μισάωρη συνεδρία μαζί μου να το δημιουργήσουμε ΜΑΖΙ

Το υπέροχο μυαλό μας είναι ο καλύτερος υπηρέτης και ο χειρότερος αφέντης. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να είμαστε αφυπνισμένοι και να επιλέγουμε με σοφία τις εντολές που του δίνουμε.

• Το «δεν μπορώ» υποδηλώνει ανικανότητα. Έχεις άραγε προσπαθήσει με αποφασιστικότητα να δημιουργήσεις κάτι στο Παρόν εφάμιλλης αξίας και βαρύτητας που όμως έχει θετικό πρόσημο στην ψυχή σου και στο σώμα σου;
• «Αν δεν υπάρχει στιγμή που να μην το σκέφτεσαι»  πόσο εκτιμάς την αξία της ζωής σου; Μήπως αυτό το μήνυμα που στέλνεις στο μυαλό σου εμπεριέχει κάποια υπερβολή και εκείνο σπεύδει να ανταποκριθεί;
• Μήπως ήρθε η ώρα να δώσεις εντολή στη φωνούλα να «πάψει να μουρμουράει» μειώνοντας την ένταση της;

Ότι και να συνέβη στο παρελθόν έχει τελειώσει. Η αναπαραγωγή μίας στενόχωρης ταινίας μόνο θλίψη προκαλεί.

Αντίθετα εάν «χρησιμοποιήσουμε» το παρελθόν σαν μαθητεία, έχοντας λάβει το «απολυτήριο», έχουμε την δυνατότητα να δούμε σε ποια μαθήματα πήγαμε εξαιρετικά και σε ποια είναι ωφέλιμο να ρίξουμε μία διαφορετική ματιά με αναγνώριση και αποδοχή.

Έτσι το παρελθόν αποκτά νόημα ουσιαστικό, κλείνουμε τα κεφάλαια και δημιουργούμε πρόσφορο έδαφος για ένα χαρούμενο παρών έχοντας αξιοποιήσει την σοφία του παρελθόντος.

Και όπως αναφέρει ο Έριχ Φρομ «Είμαστε αποτελέσματα της ιστορίας κι εμείς γράφουμε την ιστορία Μας».